De Graslei

Adres

De Graslei toont een chique restaurant, maar is wel toegankelijk voor iedereen. We kregen er een vriendelijke, warme ontvangst en kregen de kaarten vrij snel in handen. Er stonden al broodbordjes en -mesjes op tafel en een set met peper, zout, olijfolie en balsamicoazijn. Er lag ook een leren placemat op tafel. We zaten op een zonnige dag op terras, dat overdekt was met parasols. Zo bleef het wel koel en dat kon ons zeker bekoren. 

Op de drankkaart stonden veel Gentse bieren, maar de Gentse tripel was jammer genoeg op. Wel positief dat ze Gentse bieren zo promoten. De tweede keuze werd dus de Gentse strop en een lekkere witte huiswijn. Bij onze aperitief kregen we een potje olijven, zonder pit en met een volle smaak. 

Voorgerecht

We gingen voor een lunchmenu (Voor- en hoofdgerecht voor €19). Nadat we hadden besteld, kregen we brood en boter op tafel. Daarna werd er een huisgemaakte amuse geserveerd: een toastje met krabsalade. Dat kwamen we te weten toen we het vroegen aan een serveerster, want degene die het inzette, zei niet wat het was. 

Het slaatje met 12-maanden-gerijpte gandaham was fris en lekker; een perfecte portie en gewoonweg goed. De tomatensoep was ook heel lekker, maar wel een royale portie. Het vulde goed. 

Ze hadden hier een goed, vlot tempo van serveren met een goede taakverdeling. Alles verliep vlotjes. De eigenares trad op als maître d'hôtel, wat duidelijk een goede invloed had op de werking. Het enige minpuntje was dat ons broodmandje na het voorgerecht leeg was en niet werd afgeruimd. Het leek de bedoeling dat het tot na het hoofdgerecht bleef staan, maar dan zouden we wel verwachten dat het bijgevuld wordt. Na een subtiele hint (alles opstapelen en opzij zetten) werd het wel afgeruimd. 

Hoofdgerecht

De ontvangst, de hapjes en het voorgerecht vormden al een heel goed begin. Daarna volgde het hoofdgerecht. Het vispannetje was goed van smaak. Ze waren ook royaal met puree en kaas, wat zeer positief is. De vis was goed gegaard, maar de groentjes waren nog te knapperig; die mochten nog wat langer. De saus mocht ook dikker zijn, want die was waterachtig, en er mocht wat extra zijn. 

De presentatie van de vleesbrochette paste niet echt bij het imago van het restaurant. Ook de salade was vrij simpel en de frietjes waren te licht gebakken, waardoor die snel plat werden. Het vlees was wel goed gebakken en de pepersaus was lekker en romig. 

De Westmalle die bij het hoofdgerecht werd besteld, was niet goed getapt en had een kraag van een halve centimeter, terwijl die toch minstens twee centimeter hoog mag zijn. Na het eten werd er nog een verse muntthee besteld en een Irish coffee. In de muntthee zat amper munt en toen we extra vroegen, werden er misschien maar twee blaadjes bij gedaan. De Irish coffee was het dieptepunt van de avond, helaas. Zoals u op de foto vanboven kan zien, waren er verschillende laagjes in te zien die er niet zouden moeten zijn. Het proefde gewoon niet naar een Irish coffee en het werd met ordinaire slagroom gemaakt. 

Op onze commentaar over de Irish coffee werd zeer positief gereageerd. De barman kwam aan tafel en vroeg wat we er niet goed aan vonden en hoe wij onze Irish coffee graag hebben. Hij legde vervolgens uit hoe hij die maakt en dat dat nu eenmaal zo gebeurt in die zaak. Hij bood ons ook een ander drankje aan. Ze gingen goed om met de klacht, vinden we. 

Op het begin was alles heel goed, maar daarna ging het in dalende lijn. Toch verdient De Graslei nog een score van 7,5/10.