De Riddershoeve

Adres

De Riddershoeve is een aangenaam familierestaurant, dat viel ons al op toen we er aankwamen. Het is gelegen aan het park van Schoten (in het centrum, maar toch is het er rustig) en heeft een leuk terras met een speeltuin. Het behoort tot een monopolie van familierestaurants, samen met de Melkerij aan het Peerdsbos in Brasschaat, de Melkerij aan het Nachtegalenpark in Antwerpen en de Zevenster in Schilde. Het is er gezellig vertoeven op een warme zomerdag, met een drankje of twee in de hand. 

Ontvangst en kaart

De ontvangst was niet super hartelijk of persoonlijk, maar gewoon goed en vlot. Een korte begroeting bij het aankomen, waarna we zelf onze tafel mochten uitkiezen. Op de tafel lag al een kaart klaar, wat zeker een positief punt is. 

Toen we de kaart bekeken, merkten we op dat er een vrij goed bieraanbod is. Het is niet enorm uitgebreid, maar er zitten enkele minder bekende, speciale bieren tussen. Een opmerking: het bier van de maand was Hoegaarden Rosé. Volgens ons is dat geen bier dat men als bier van de maand zou moeten serveren. We bestelden een Orval en een witte huiswijn. De witte huiswijn was niet slecht, maar zeker niet om over naar huis te schrijven. 

Het aanbod aan gerechten was wel vrij uitgebreid. Bovendien waren er per gang enkele suggesties van de chef. Jammer genoeg was de suggestie waar een van ons zich op verheugde al op: de gevulde ravioli met rivierkreeft en witte asperges. Daarnaast vroegen we aan de serveerster wat de Waldorfsalade was, waar ze geen antwoord op wist. Ze ging het in de keuken vragen en kwam terug met de beschrijving "Dat is een salade met wat kaas, selder en noten". Het mocht wel iets smakelijker verteld worden. Daarna zagen we haar niet meer terug aan onze tafel tot we teken deden dat we iets wilden bestellen. Ze wist wel dat we iets wilden eten, aangezien we vroegen wat de salade inhield, maar kwam toch niet meer op eigen houtje naar onze tafel. We waagden we ons toch op de Waldorfsalade en kozen daarnaast de wok met mosselen op Thaise wijze. 

Gerechten

Voor het eten kregen we geen hapje: jammer. Dat wordt natuurlijk niet overal gedaan, maar het zou een leuke extra zijn. Het overbrugt vervolgens de tijd tussen het bestellen en het serveren van de gerechten. 

De Waldorfsalade kwam op tafel en zag er toch beter uit dan die klonk uit de mond van de serveerster. Helaas voldeed deze niet echt aan onze normen. Het was een frisse salade op zich, maar de blauwe kaas overheerste alles; alles was zout. Er was ook niets dat de zoutigheid compenseerde. De rest van de salade was vrij eentonig en dus niet bepaald geweldig. Het leek eerder een bijgerecht, want na enkele happen begon de salade al tegen te steken. 

Gelukkig was de saus van de mosselen enorm lekker! Daar konden we nog met ons brood in soppen om toch onze magen te vullen. De mosselen zelf waren ook goed, maar de rest was wat te veel en te overbodig. Ten eerste was er koriander als garnituur, maar veel te veel. Ten tweede waren er heel veel groenten in de wok, maar die lagen allemaal in de saus en er was geen textuur meer aan te bespeuren. Bovendien was het niet erg praktisch om de mosselen te eten; ze zaten in de schelp, met groenten en saus ertussen. Een wok met mosselen mag gerust zonder schelpen, met knapperige groenten ertussen en een lekker sausje eronder. 

Bij het afruimen, vertelden we dat de salade niet lekker was, en legden we uit waarom niet. We werden bedankt voor de feedback en daar bleef het bij. We vroegen de rekening, die onmiddellijk werd gebracht. Na het betalen, werden we nog eens bedankt, maar een begroeting mochten we precies niet verwachten. Toen we vertrokken, werd onze tafel achter ons afgeruimd, maar ook die serveerster begroette ons niet. 

De score van onze totale beleving werd naar boven gehaald dankzij de geweldige saus van de mosselen en de sfeer van het terras en de omgeving, maar ook weer wat naar beneden gehaald door de afwezigheid van een begroeting. 7/10